‘Echt aandacht geven aan een cliënt’

Francisca Langeraar (42) werkt als verzorgende in Leiden. Ook al komt ze uit Zoetermeer, ze kent Leiden inmiddels op haar duimpje en toert met haar auto door de stad naar haar cliënten. Ze is helemaal gelukkig met haar werk bij oudere mensen thuis.

Een band opbouwen
“Hier kan ik mensen echt aandacht geven, naar ze luisteren. Zeker bij ouderen kun je een groot verschil maken. Als je binnenkomt en echt even de tijd neemt voor een cliënt, kan de dag prima verlopen. Na een paar minuten verschijnt dan al een lach op hun gezicht en kunnen we aan de slag. Daarna hebben ze een goede dag. Doe ik dat niet, dan heb je kans dat mensen de hele dag onrustig blijven.”

Het is de reden voor Francisca om bij mensen thuis te werken. Hier kan ze die echte aandacht geven: “En op die manier bouw ik een band op en raken we vertrouwd met elkaar. Dat is fijn.”

Werken in een team waar je op elkaar kunt rekenen
Het team van Francisca bestaat uit een tiental collega’s: “Via de mail en Whatsapp houden we elkaar op de hoogte. Het is een heel fijn team, waar we op een natuurlijke manier op elkaar kunnen bouwen. Stel dat een collega bijvoorbeeld ineens naar een crematie moet, dan springt een andere collega altijd bij en neemt de dienst over. Dat gaat soepel en snel. Ook als ik een vraag heb voor de huisverpleegkundige staat ze klaar. Door dit te delen kun je als je een probleem signaleert snel en adequaat handelen voor een cliënt. En daar wordt onze zorg beter van. Een keer per drie weken komt het hele team bij elkaar op kantoor. Dan bespreken we een casus, krijgen we vakinhoudelijke informatie en kijken we met elkaar hoe we de zorg steeds een stapje beter kunnen maken. Ik voel me door het team en leidinggevende echt gewaardeerd.”

Flexibel voor mij én de cliënt
Wekelijks rijdt Francisca door Leiden van cliënt naar cliënt. Ze werkt 24 uur per week en in de praktijk is dit verdeeld over diverse diensten. “Online geef ik aan wanneer ik beschikbaar ben en dan word ik ingepland. Voor elke dienst krijgen we een route, waar ik ook flexibel mee om kan gaan. Stel dat ik weet dat een cliënt naar het ziekenhuis moet op een ochtend, dan ga ik daar als eerste naar toe. Dat is heel prettig voor de cliënt”, aldus Francisca.

Meisjesdroom
Dat Francisca de zorg in zou gaan, was min of meer vanzelfsprekend. “Ik ging als meisje van 12 regelmatig oppassen bij kinderen in de omgeving. Dat vond ik zo leuk dat ik koos voor een opleiding in de zorg. Mijn droom was om kraamverzorgende te worden”, vertelt ze.

Alleen als 16-jarige al verantwoordelijkheid dragen voor een pasgeboren baby vond ze te spannend: “Ik was bang dat ik de verkeerde beslissingen zou nemen. Zo’n klein kindje is heel kwetsbaar. Nadat ik stage ging lopen bij bejaarden, dacht ik: ‘dit vind ik leuk’. En dat vind ik nog steeds. Ik ga met heel veel plezier naar mijn werk!”